All that glitters… Nu te zien in A’dam Nieuw west
All that glitters… Nu te zien in A’dam Nieuw west
All that glitters..
Nu tijdelijk te zien in Amsterdam Nieuw west
Bezichtigingslocatie: Burg. Vening Meineszlaan 1, Amsterdam Nieuw West
“Dit werk zal het onder invloed van uv licht slechts een paar maanden uithouden.
Alles wat daarna rest is de herinnering en een foto….”
Canvas project / Kunstwerken entrée Nieuw West
De brug aan de Burgemeester Vening Meineszlaan vormt de entrée van stadsdeel Nieuw West.

Stadsdeel Nieuw West [B&W onder Burgemeester Van der Laan] heeft een overeenstemming met Van Munster gesloten om hem de vijver te laten gebruiken als zijn “canvas”. Zoals een schilder de uitdaging van het witte doek ziet, zo ziet hij deze vijver als zijn werkvlak….maar dan ruimtelijk. 
De installaties kunnen werken zijn die Van Munster geëxposeerd heeft of het zijn kunstwerken die speciaal voor deze plek ontwikkeld zijn.
Het werk dat er nu te zien is, komt vannuit een tentoonstelling in Hannover, Duitsland, waar het geëxposeerd is in een vijver op het landgoed van de erven van de baron Von Richthoven.
Het werk is opgeknapt is momenteel gratis te bezichtigen in Nieuw west.
Met dank aan Stadsdeel Nieuw West.

///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Aanvullend:
Ter gelegenheid van het Nederlands Voorzitterschap van de Raad van Europa in 2016 heeft De Espace Européen pour la Sculpture, Joep van Lieshout en Leonard van Munster uitgenodigd, om als kunstenaars uit het EU-land dat het voorzitterschap vervulde, werk tentoon te stellen.
Gekozen werd om het werk All that Glitters.., als emblematisch center piece tentoon te stellen in de vijver van het Tournay-Solvaypark in Brussel.

/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Michael Stoeber voor Nue kunst :
Berge bauen

„Den lieb ich, der Unmögliches begehrt,“ sagt die Sibylle Manto in Goethes „Faust II“. Leonard van Munster hätte sie zweifellos geliebt. Der niederländische Künstler macht das Unmögliche möglich. Unter einem Autobahnbogen bei Amsterdam ließ er einer Fata Morgana gleich eine Oase mit Palmen, Blumen, Bananenbäumen und einem Wasserfall entstehen, in der die Sonne nie unterging. Und auf dem 50 Meter hohen Dach der alten Amsterdamer Post, in der das Stedelijk Museum vorübergehend Quartier bezogen hatte, pflanzte er einen Baum, in dem er ein wohnliches Baumhaus einrichtete.

Mit ähnlich poetischem Sinn und Spaß am Absurden hat er in einem kleinen Teich im Untergut einen goldenen Berg errichtet. Obwohl aus billigem Material entstanden, aus Styropor und Metallfolie, glänzt er kostbar und teuer. Wie ein leuchtendes Versprechen erhebt er sich aus dem Wasser. Er ist nicht zu besteigen, sondern ausschließlich zu betrachten. Als wohlgefälliges Objekt der Meditation ruft er komplexe, ganz unterschiedliche Anmutungen hervor.

Im Zusammenhang mit dem Thema Spiel lässt er an das beliebte Burgen Bauen denken. Seine alchemistische Verwandlung in Gold ruft märchenhafte Metamorphosen ins Gedächtnis. Während seine schroffe, gezackte Physiognomie an die Darstellung unwegsamer, mächtiger Berge in der Kunst der Vergangenheit erinnert und an das Konzept des Erhabenen, lässt ihn seine Formatverschiebung ins Kleine und Überschaubare handlich und niedlich wirken. Eine Disneylandisierung, die deutlich macht, wie sehr die Natur in der Gegenwart ihre Macht und Majestät verloren hat und dabei oft genug zum künstlichen Surrogat geworden ist, ganz so wie van Munsters goldener Berg.

(Michael Stoeber)

Eine goldene Berg
mixed Media, 2014

Comments are closed.